تشریح حرکت پرس زیر سینه دمبل :

انجام این حرکت به بخش خارجی و تحتانی عضله «پکتورالیس»، قسمت جلویی عضله دلتوئید و عضله سه سر بازویی (پشت بازو) فشار وارد می کند.

بخشهای دیگر عضله سینه و همچنین قسمت میانی دلتوئید نیز حین انجام این تمرین، مورد فشار واقع می شوند.

البته به علت بیشتر بودن دامنه این حرکت و همچنین کمتر بودن فاصله دستها در بالاترین نقطه حرکت نسبت به انجام آن با هالتر، به بخش داخلی سینه فشار بیشتری وارد می شود.

نحوه انجام حرکت

۱-دو دمبل مناسب انتخاب کنید.

۲- در داخل تخته شکم قرار بگیرید و از دوست خود بخواهید که دمبل ها را در اختیار شما بگذارد.

فراموش نکنید کف دستها رو به جلو باشند.

۳- دمبل ها را به آرامی پایین بیاورید.

۴- آنها را مجدداً و با فشار به بالا هدایت کنید.

تنفس

به هنگام پایین آوردن دمبل ها (بخش نگاتیو) عمل دم و در زمان بالا بردن آنها با فشار (بخش پوزیتیو) عمل بازدم صورت می گیرد.

تذکرات

۱-انجام این حرکت برای مبتدیان توصیه نمی شود.

۲- می توان در نیمه­ی دوم بخش پوزیتیو حرکت و به هنگام فشار دادن دمبل ها به سمت بالا، کف دستها را به سمت داخل چرخانید، به طوری که در بالاترین نقطه حرکت، دمبل ها مطابق شکل موازی یکدیگر قرار گیرند. در این صورت فشار بیشتری به بخش داخلی قسمت تحتانی عضله «پکتورالیس» وارد می شود.

۳- در بالاترین نقطه حرکت عمداً و با تمرکز کامل، عضله «پکتورالیس» را منقبض کنید تا حداکثر فشار به بخش داخلی قسمت داخلی این عضله وارد شود.

۴- انتهای دمبلها را در بالاترین نقطه حرکت به هم بچسبانید.

مصرف مکمل‌ها در شمارش معکوس قبل از تمرین :

فرض کنید ۳۰ دقیقه به شروع تمرینتان فرصت باقی مانده است و نیاز به انرژی دارید. در این مرحله و در این ضیق‌وقت چه اقدامی خواهید کرد؟
بعضی‌ها یک غذای حاضری می‌خورند و برخی یک شکلات پروتئینی، تعدادی هم با شکم خالی تمرین می‌کنند. خیلی توجهی به انرژی قبل از تمرین ندارند، در حالی‌که قبل از تمرین باید انرژی و مواد لازم را تأمین کرد.
اگر نمی‌دانید در حد فاصل نیم الی یک ساعت قبل از تمرین از چه مکمل‌هائی می‌توانید برای افزایش بازدهی بدن و هم‌چنین ارتقاء جریان رشد عضلات استفاده کنید، این مقاله را کامل و با دقت مطالعه کنید.
۱) پروتئین whey
در صدر لیست پروتئین whey را به این خاطر قرار داده‌ایم که برای بدن آمینواسیدهای ضروری تأمین شود چراکه نه‌تنها برای ساخت عضلات، بلکه برای تأمین انرژی بدن نیز نیاز به پروتئین‌ها وجود دارد.
چنان‌چه بدن شما آمینواسیدهای مورد نیاز را از پروتئین whey به‌دست آورد، عضلات برای تأمین انرژی، سوخت نخواهند شد و بدین ترتیب سایز عضلات حفظ می‌شود.
▪ تحقیقات مربوط: نوشیدن یک مخلوط پروتئین whey بلافاصله قبل از تمرین برای رشد عضلات خیلی بهتر است تا این‌که بخواهید برای مصرف آن تا پایان یافتن جلسات تمرین صبر کنید مصرف مقدار کمی از پروتئین (whey) بدون کربوهیدرات قبل از تمرین هوازی هم ممکن است به سوختن چربی بیشتر در زمان تمرین کمک کند.
▪ زمان و میزان مصرف: بهترین انتخاب برای قبل از تمرین داشتن یک وعده کوچک از پروتئین whey است چراکه خیلی زود وارد جریان خون می‌شود و این یعنی این‌که بدن به سرعت آمینواسیدهای مورد نیازش را دریافت می‌کند. حدود ۲۰ گرم whey ایزوله، هیدرلیزه یا کنسانتره را با ۳۰ الی ۵۰ گرم کربوهیدرات حدود ۳۰ دقیقه قبل از تمرین خود مصرف کنید.
۲) آرژنین argnine
این آمینواسید تقریباً در تمامی محصول افزایش دهنده اکسید نیتریک (no)، عنصر اصلی است. آرژنین در بدن به راحتی تبدیل به no می‌شود.
▪ تحقیقات مربوط: اکسید نیتریک یا همان no معروف، باعث گشادگی عروق خونی می‌شود و این کمک می‌کند جریان یافتن خون بیشتر در عضلات در حال تمرین، ارتقاء جریان خون در عضلات درست قبل از یک جلسه تمرین کمک می‌کند به تأمین مواد مغذی از جمله آمینواسیدها، گلوکز، چربی‌ها و هورمون‌ها آنابولیک (مثل تستوسترون و هورمون رشد که طی تمرین افزایش می‌یابند) برای عضلات.
جریان خون بیشتر یعنی رسیدن آب بیشتر به عضلات در حال تمرین و از آن‌جائی که دم عضلانی یک نتیجه ضروری از پر شدن سلول‌های عضلانی از آب و خون است، هرچه آب بیشتری به عضلات برسد باعث تولید دم عضلانی بهتری می‌شود.
▪ زمان و میزان مصرف: فرقی نمی‌کند که محصول مورد استفاده شما ال آرژنین باشد یا انواع مختلف آن مثل آرژنین سالات و ـ به هر حال حدوداً ۳ الی ۵ گرم آرژنین مصرف کنید. برای دسترسی به حداکثر نتایج، در روزهای غیرتمرین هم یک وعده از آرژنین را صبح و یک وعده هم قبل از خواب مصرف کنید.
۳) کارنوزین (carnosine)
کارنوزین یک مکمل آمینواسیدی است که در واقع یک دی پپتاید (یعنی ترکیب ید آمینواسید: بتاآلانین و هیستیدین) است. برای دسترسی به نتایجی مشابه هم می‌توانید کارنوزین را مصرف کنید و هم بتاآلانین را به اضافه هیستیدین. این ترکیب باعث افزایش قدرت و استقامت عضلانی می‌شود.
چنان‌چه ۲ آمینواسید فوق جداگانه مصرف شوند در فیبرهای عضلانی با هم ترکیب می‌شوند و کارنوزین را شکل می‌دهند.
▪ تحقیقات مربوط: فیبرهای عضلانی که بیشترین مقدار کارنوزین را دارند می‌توانند بیشترین نیرو را برای دوره‌های زمانی طولانی‌تر تولید کنند بررسی‌ روی ورزشکاران نشان داده که مصرف مکمل کارنوزین ممکن است سطح کارنوزین عضلات را حدود ۸۰ درصد افزایش دهد اما می‌تواند خستگی را نیز به تعویق بیاندازد.
در باشگاه، این مسئله یعنی توانائی اجرای تکرارهای بیشتر با یک وزنه مشخص قبل از رسیدن به ناتوانی.
کارنوزین نشان داده که با خنثی کردن فراورده‌های تشکیل‌ شده متابولیکی ناشی از تمرین در عضلات اثرات مثبت خود را بروز می‌دهد (این فراورده‌های متابولیکی هستند که باعث بروز خستگی می‌شوند).
در مورد کارنوزین هم چنین یافت شده است که دارای خواص آنتی‌اکسیدانی است و این یعنی که با رادیکال‌های آزاد مبارزه می‌کند و این حفاظت به نوعی ریکاوری عضلات را بهبود می‌دهد.
▪ زمان و میزان مصرف: ۱ الی ۵/۱ گرم کارنوزین را ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از تمرین مصرف کنید.
۴) کارنیتین carnitine
مکمل کارنیتین یک آمینواسید به حساب می‌آید اما نوعاً آمینو نیست. در واقع کانیتین از آمینواسیدهای لیسین، میتونین، ویتامین‌های b۳، b۶، c و آهن تشکیل شده است. کارنیتین برای متابولیسم چربی‌ها مهم است. چراکه در انتقال چربی‌ها داخل میتوکندری سلول‌های عضلانی ، قلب و مغز دخالت دارد. (چربی داخل میتوکندری سلول‌ها به‌عنوان منبع انرژی می‌سوزد).
▪ تحقیقات مربوط: دانشمندان دانشگاه کانکتیکات طی یک بررسی اهمیت کارنیتین را برای بدنسازان مورد آزمایش قرار دادند. طی یکی از آزمایشات آنها کارنیتین را مثل آرژنین در ارتقاء جریان خون داخل عضلات در حال تمرین مفید دیدند.
مکانیزم عمل آنها متفاوت است و از همین جهت می‌توان این‌طور فرض کرد که مصرف آنها کنار هم می‌تواند فواید اضافی نسبت به مصرف تنهائی هر یک از آنها به همراه داشته باشد.
طی یک بررسی جدیدتر در uconn توصیه می‌شود که کارنیتین تعداد گیرنده‌های آندروژنی عضلات (که به تستوسترون می‌چسبد و اثرات مثبت روی رشد، سایز و قدرت دارند) را افزایش می‌دهد.
▪ زمان و میزان مصرف: گرچه اساساً فرقی نمی‌کند که کدام نوع از کارنیتین را مصرف می‌کنید اما استیل ال کارنیتین به نسبت دیگر انواع دارای فواید بیشتری است. استیل ال کارنتین در سراسر سیستم مرکزی اعصاب یافت می‌شود و تحقیقات نشان داده که می‌تواند کارائی ذهنی، تمرکز و تولید تستوسترون را ارتقاء دهد. با مصرف ۱ الی ۲ گرم از استیل ال کارنیتین با معده خالی حدود یک ساعت قبل از تمرین از فواید آن بهره‌مند می‌شوید.
جهت حصول بیشترین نتایج در روزهای غیر تمرین هم یک وعده از آن صبح و یک وعده هم قبل از خواب مصرف کنید.
۵) آمینواسیدهای شاخه‌ای branched-chain aminos
لیوسین، ایزولیوسین و والین ۳ آمینواسیدی هستند که به آمینواسیدهای شاخه‌ای شهرت یافته‌اند و محرک سنتز پروتئین می‌باشند. بنابراین اکثر بدنسازان باید روی مصرف مقادیر کافی از آن بعد تمرین (که سنتز پروتئین برای رشد عضلات بسیار ضروری است) تمرکز کنند. مصرف یک وعده قبل از تمرین کمک می‌کند به جلوگیری از تخریب عضلات طی تمرین و سنتز پروتئین بعد از تمرین را تحریک می‌کند.
▪ تحقیقات مربوط: بدن از آمینواسیدهای شاخه‌ای به‌عنوان سوخت استفاده می‌کند و این یعنی که طی تمرین شدید بدن عضلات را تخریب می‌کند تا آمینوی شاخه‌ای به‌دست آورد. با مصرف آمینوهای شاخه‌ای قبل از تمرین بدن خود را با این آمینوها تأمین کنید تا جهت تأمین آنها دست به تخریب عضلات نزند.
▪ زمان و میزان مصرف: با مصرف ۵ الی ۱۰ گرم از آمینواسیدهای شاخه‌ای در حد فاصل ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از تمرین بدن را به خوبی تأمین کنید. هم‌چنین یک وعده دیگر هم از این آمینوها بعد از تمرین مصرف کنید. دو وعده دیگر هم وجود دارد که می‌توانید از آمینوهای شاخه‌ای استفاده کنید یکی صبح ناشتا و دیگری قبل از خواب.
۶) کراتین creatine
کراتین در گذشته فقط بعد از تمرین مصرف می‌شد چراکه بعد از یک جلسه تمرین وحشیانه سلول‌های عضلانی بسیار مستعد جذب مواد مغذی هستند. امروز دانش و علم نشان داده که علاوه بر وعده بعد از تمرین، باید یک وعده هم قبل از تمرین از کراتین استفاده کنید.
▪ تحقیقات مربوط: مصرف کراتین پیش از تمرین تضمین می‌کند که سطح کراتین عضلات به حداکثر می‌رسد در عضله، کراتین تبدیل به کراتین فسفات می‌شود که بیشترین انرژی را برای انقباض‌ها طی تمرینات با وزنه تأمین می‌کند. به حداکثر رسیدن میزان کراتین فسفات به تولید قدرت و اجرای تکرارهای بیشتر کمک می‌کند به ویژه طی آخرین ست‌های تمرین.
کراتین هم‌چنین کمک می‌کند که آب داخل سلول‌های عضلانی کشیده شود و از همین جهت دم عضلانی را ارتقاء می‌بخشد.
▪ زمان و میزان مصرف: ۳ الی ۵ گرم کراتین را ۳۰ دقیقه قبل از تمرین و هم‌چنین بلافاصله بعد از آن مصرف کنید.
۷) سیترولین‌مالات ctrulline malate
چنان‌چه به محصولات no علاقه دارید، عاشق سیترولین‌مالات خواهید شد. این مکمل از آمینواسید سیترولین که به یک ملکول مالیک اسید چسبیده تشکیل شده است. در بدن سیترولین مستعد است که تبدیل به آرژنین شود که در نهایت به no تبدیل می‌شود. بنابراین با مصرف یک مکمل که حاوی سیترولین‌مالات باشد می‌توانید سطح no و گردش خون را در عضلات خود افزایش دهید.
▪ تحقیقات مربوط: از آن‌جائی که سیترولین‌مالات به دفع آمونیا از بدن کمک می‌کند می‌تواند نقش مؤثری در به تأخیر انداختن خستگی حین تمرین ایفا کند. مالیک اسید به تبدیل اسید لاکتیک کمک می‌کند.
بررسی روی انسان نشان داده که سیترولین مالات باعث کاهش خستگی، افزایش atp حین تمرین و ریکاوری سریع‌تر کراتین فسفات بعد از تمرین می‌شود و همه این فاکتورها منجر به اجرای تکرارهای بیشتر در هر ست می‌گردد.
▪ زمان و میزان مصرف: ۲ الی ۳ گرم از سیترولین‌مالات را حدود ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از تمرین مصرف کنید.
۸) کافئین caffein
به خاطر می‌آورید روزهائی را که کافئین به نظر می‌آمد؟ اما حالا همه ما می‌دانیم که کافئین محرک سیستم اعصاب مرکزی است که کمک می‌کند به تولید انرژی برای اجرای تمرینات بسیار سنگین. کافئین هم‌چنین به داشتن تمرکز بهتر در تمرین، افزایش قدرت و استقامت عضلانی و ارتقاء چربی‌سوزی حین تمرین کمک می‌کند.
▪ تحقیقات مربوط: در مغز، کافئین با ترکیب آدنوزین برای جذب توسط گیرنده‌ها رقابت دارد. (آدنوزین فعالیت مغز را آرام می‌کند و باعث می‌شود احساس خستگی کنید) زمانی‌که کافئین کار خود را با بلوکه کردن گیرنده‌های ادنوزین انجام می‌دهد، منجر می‌شود به افزایش چشمگیر سطح انرژی، تمرکز، روحیه و حواس.
کافئین هم‌چنین قدرت عضلات را با داشتن اثری مثبت روی ملکول‌های داخل فیبرهای عضلانی که باعث انقباض عضلات هستند، می‌شود و استقامت عضلات را با بلوکه کردن درد عضله حین تمرین و ترغیب سوختن چربی‌های بدن به‌عنوان منبع سوخت و انرژی افزایش می‌دهد.
▪ زمان و میزان مصرف: گرچه می‌توانید با نوشیدن یک فنجان قهوه هم می‌توانید مقداری کافئین دریافت کنید اما برای قبل از تمرین نیاز به مکمل کافئین دارید. بررسی‌ها نشان داده‌اند که این فرم از کافئین که در مکمل‌ها استفاده می‌شود دارای فواید بیشتری نسبت به قهوه می‌باشد. ۲۰ الی ۴۰ میلی‌گرم از کافئین را ۱ الی ۲ ساعت قبل از تمرین مصرف کنید.
۹) تریبولوس ترستریس tribulus terrestris
این گیاه به‌طور طبیعی در برخی از نقاط جهان می‌روید و اثر آن روی افزایش ترشح تستوسترون اثبات شده است. داشتن یک ترشح اضافی از تستوسترون درست قبل از تمرین می‌تواند قدرت و توانتان را افزایش دهد و شور و شوقتان را برای تمرین زیاد کند و منجر به رشد بیشتر شود.
▪ تحقیقات مربوط: یکی از عناصر اصلی در تریبولوس protodioscin است که آزادسازی هورمون lh را تحریک می‌کند. هورمون lh وارد جریان خون می‌شود و روی سلول‌های ویژه‌ای در بیضه‌ها اثر می‌گذارد و ترشح تستوسترون را از کلسترول افزایش می‌دهد. تستوسترون با ارتقاء دادن مقدار ساخت پروتئین عضلات منجر به افزایش رشد عضلانی می‌شود. این هورمون هم‌چنین بلافاصله توسط به آتش کشیدن (به عبارتی همان فعال شدن) عصب‌هائی که عضلات را تحریک می‌کنند، منجر به افزایش قدرت و توان می‌شود. به عبارت دیگر اگر هدفتان رشد است این مکمل انتخاب خوبی است.
▪ زمان و میزان مصرف:
هدف/ مکمل‌های پیشنهادی با زمان و مقدار
تولید حداکثر حجم عضلانی/ ۲۰ گرم whey در حدفاصل ۳۰ دقیقه قبل از تمرین تا شروع آن
/ ۳ الی ۵ گرم کراتین در حدفاصل ۳۰ دقیقه قبل از تمرین تا شروع آن
/ ۳الی ۵ گرم آرژنین در حدفاصل ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از تمرین تا شروع آن
/ ۵ الی ۱۰ گرم آمینواسید شاخه‌ای ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از تمرین تا شروع آن
/ ۱ الی ۲ گرم کارنیتین ۶۰ دقیقه قبل از تمرین
/ تریبولوس ۲۵۰ الی ۵۰۰ گرم ۶۰ دقیقه قبل از تمرین
تولید حداکثرقدرت عضلانی/ ۲۰ گرم whey در حدفاصل ۳۰ دقیقه قبل از تمرین
/ ۲ الی ۳ گرم سیترولین‌مالات حدود ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از تمرین
/ ۵ الی ۱۰ گرم آمینواسید شاخه‌ای ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از تمرین
/ ۲۰ الی ۴۰ میلی‌گرم کافئین حدود ۱ الی ۲ ساعت قبل از تمرین
/ ۲۵۰ الی ۵۰۰ میلی‌گرم تریبولوس ۶۰ دقیقه قبل از تمرین
تولید حداکثر استقامت عضلانی/ ۲۰ گرم whey در حدفاصل ۳۰ دقیقه قبل از تمرین تا شروع آن
/ ۲ الی ۳ گرم سیترولین‌مالات حدود ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از تمرین
/ ۵ الی ۱۰ گرم آمینواسید شاخه‌ای ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از تمرین
/ ۲۰ الی ۴۰ میلی‌‌گرم کافئین حدود ۱ الی ۲ ساعت قبل از تمرین
به حداکثر رسانی چربی‌سوزی در تمرین هوازی/ ۱۰ گرم پروتئین whey حدود ۱۰ دقیقه قبل از تمرین
/ ۱ الی ۲ گرم کارنیتین ۶۰ دقیقه قبل از تمرین
/ ۲۰ الی ۴۰ میلی‌گرم کافئین ۱ الی ۲ ساعت قبل از تمرین
۲۵۰ گرم الی ۵۰۰ گرم از این مکمل را حدود ۶۰ دقیقه قبل از تمرین مصرف کنید.

بیوگرافی کای گرین (kai greene) :

نام و نام خانوادگی: کای گرین
تاریخ تولد: ۱۲ جولای سال ۱۹۷۵
محل تولد: بروکلین – نیویورک
وزن فصل رقابت: ۱۲۴ – ۱۲۷ کیلوگرم
وزن فصل خارج از رقابت: ۱۴۰ – ۱۴۲ کیلوگرم
دریافت کارت حرفه ای: سال ۲۰۰۵
بهترین پیروزی: قهرمانی در آرنولد کلاسیک ۲۰۱۰

کای گرین در ۱۲ جولای سال ۱۹۷۵ در شهر بروکلین نیویورک متولد شد. کای طبق نامه ای که در سایت شخصیش منتشر کرده بود،دوران کودکی اش را دوران بسیار بدی بوده است. کای در سن ۶سالگی پدر و مادر خود را از دست داد. او تمامی دوران نوجوانی خود را در پرورشگاه ها گذرانده است.مشوق اصلی کای برای شروع ورزش بدنسازی معلم زبان انگلیسی او بود. بعد از کسب تعدادی قهرمانی در مسابقات نوجوانان، تصمیم گرفت تمرینات خود را به صورت جدی در باشگاه خیابان پنجم بروکلین آغاز کند. کای تمرکز خود را برای تبدیل شدن به یک بدنساز حرفه ای معطوف کرد، به منظور رسیدن به چنین جایگاهی او میبایست ابتدا مسابقات آماتوری را با قهرمانی پشت سر می گذاشت. او در مسابقه National Physique Committee با هدف راه یافتن به مسابقات فدراسیون جهانی بدنسازی شرکت کرد. او در مسابقات NPC نیز موفق بود. با وجود اینکه در مسابقات ۱۹۹۹ Team Universe به مقام قهرمانی رسید، اما ناامید شد و به مدت ۵ سال از مسابقات مختلف کناره گیری کرد. تا اینکه در مسابقه سال Team 2004 Universe با بازگشت دوباره و کسب مقام قهرمانی مفتخر به دریافت کارت حرفه شد و از آن پس به جمع حرفه ای ها پیوست.

عناوین کسب شدخ توسط کای گرین :
Am Classic 2007 — ۱st
New York Pro 2008 — ۱st
Arnold Classic 2008 — ۳rd
Australian Pro Grand Prix
2009 – 1st
Arnold Classic 2009 — ۱st
Mr Olympia 2009 — ۴th
Australian Pro Grand Prix
2010 – 1st
Arnold Classic 2010 — ۱st
Mr Olympia 2010 — ۷th
New York Pro Show 2011
- 1st
Mr Olympia 2011 — ۳rd
Sheru Classic 2011 – 3rd

متن نامه کای گرین در سایت شخصیش :

من در روز ۱۲ جولی در بروکلین نیویورک متولد شدم . بدلیل مشکلاتی که در محیط خانوادم وجود داشت در ۶ سالگی تحت کفالت ایالت نو یورک در آمدم . در طی ۱۰ سال بعد یعنی تا ۱۶ سالگی در حال تغیر مکان بودم و از یک یتیمخانه به یک انستیتو دیگه انتقال پیدا میکردم و در ی همچین محیطی بود که به تمرین با وزنه پناه آوردم.
در عمق وجودم استعدادهای بیشماری بود که افراد کمی ازش با خبر بودند مخصوصا از علاقهی آتشین من به هنرهای تجسمی . دو دنیای هنر و بدنسازی وقتی تلفیق شد که من بدنه خودم را به عنوان موضوع تحقیق انتخاب کردم. من مدل زندیه خودم شدم. من از بدنه خودم برای درک بهتر از فضا و حرکت استفاده کردم، و یک کار هنری رو ایجاد کردم که رفته رفته جزییات بیشتر و پیچیده تری رو پیدا کرد. رشد تصاعدی من نظر معلم انگلیسی کلاس هفتم من رو به خودش جلب کرد. از آنجایکه انتظارات من در مدرسه بر آورده نمیشد به من پیشنهاد مسابقه دادن در گروهه زیره ۱۹ سال داده شد.چون اشتیاق زیادی داشتم که بدنم رو با هم سن و سالهای خودم مقیاس کنم، بدنسازی ابزاری برای تغیر رفتار در من شده و من رو از اون حالت یکنواختی در آورد. شروع حرفه بدنسازی بهم کمک کرد تا اعتماد به نفس خودم رو به دست آورم و به خودم به عنوان ی بدنساز رقابتی جدی باور داشته باشم. بهترین دوران راهنمای و دبیرستانم رو صرفه مسافرت و رفتن به شو های مختلف و برنده شدن مقام کردم. بعد از اینکه در یک مسابقهی مقام دوم رو به دست آوردم تصمیم گرفتم برا خودم عضلات بیشتری رو بسازم و دوبار به عنوان کسی ظاهر شم که هیچ کس تا به حال ندیده باشه. در این زمان بود که من به باشگاهی در خیابان پنجم در نیویوک معرفی شدم و در اون زیر زمین بود که من در بروکلین نیویورک بهترین بدنسازان دوران رو ملاقات میکردم. در اونجا بود که من اطلات زیادی در به دست آوردم که به من این امکان رو میداد که بتونم بزرگترین غولهای بدنسازی رو غلبه کنم. قبلا از تولد ۱۹ سالگی، من از طریقه یک سازمان بدنسازی طبیی و بدون دارو "پرو" شناخته شدم و جوانترین بدنسازی طبیی بودم که در دنیای حرفه ای ها وارد میشد . حرفه ای شدن به من این امکان رو میداد که بتونم حس رقابتی بودنم رو به یک صحن بزرگتری ببرم. هر عنوان حرفه ای رو که وجود داشت برنده شدم . تابستان ۱۹۹۷ تصمیم گرفتم که به آی اف بی بی بپیوندم و متوجه شدم که برای رسیدن به اونجا باید اول مسابقات آماتور یعنی ان پی سی رو باید برنده شم. دوران مسابقات من در ان پی سی به همراهه با موفقیت های متفاوتی بود. به عنوان یک ورزشکار طبیی هدفه من برنده شدن در تیم اونیورس و گرفتن کارت پرو از آی اف بی بی از طریقه قهرمانی آماتوری دنیا بود.سال ۱۹۹۹ بعد از دو بار شکست ، برندی سنگین وزنها و اورال تیم اونیورس شده و دعوت شدم که در مسابقات جهانی بارتیسلافا در چکسلواکی شرکت کنم. بینه ۱۲ شرکت کنندی جهانی مقام ۴ آوردم و مایوس شدم. ۴ سال به خودم وقت دادم تا بدنم رو به اندازی کافی بسازم. میبایست جای واقعی ام رو در بینه پرو ها بدست بیارم. آدمهای منفی میگفتند نمیشه و من داشت باورم میشد. رفتم برا تحصیل به کالج و این که استعدادم رو به عنوان یک آرتیست گسترش بدم و از بدنه خودم به عنوان یک ابزار هنری جهته آموزش استفاده کردم. من اون چیزی رو که همیشه برا من ایجاده راحتی و مداومت میکرد رو ادامه دادم. من سخت تمرین کردم نه برای چیز دیگه بلکه برای آرامش روان خودم. سال ۲۰۰۴ متوجه شدم که از طریق تیم اونیورس ان پی سی میشه وارد آی اف بی بی شد.گرچه من به مدت ۵ سال از صحنه مسابقات دور بودم ولی با خودم تعهد کردم که برگردم و دوبار عنوانم رو به دست بیارم و اورال تیم اونیورس شده و وارد حرفه ای های آی اف بی بی شدم. در نتیجه ی فداکاری و علاقهی شدید جهت غلبه بر شانس بد، من از جکسون ویل فلوریدا به محل مسابقات در آرت سنتر اومدم تا کار خودم رو انجام بدم. ۸ آگوست ۲۰۰۴ داورها بدنی رو که من براش چندین سال زحمت کشیده بودم را در یافتند و من برندی اورال و سنگین وزن شدم. پدرم رو نهایتا ملاقات کردم. و بعد از ۱۶ سال بلاخره موفق شدم به حرفه ای های آی اف بی بی بپیوندم.

این نوشیدنی را پس از ورزش امتحان کنید !! :

کارشناسان تغذیه و سلامت در یک مطالعه جدید ادعا کرده اند که برای رفع خستگی و تامین مجدد انرژی بدن پس از انجام تمرینات ورزشی، مصرف آب گوجه فرنگی بهتر و موثرتر از نوشابه های انرژی زا است.

کارشناسان می گویند: گوجه فرنگی حاوی مواد شیمیایی حیاتی است که این مواد به بهبود عضلات و رفع خستگی آنها و نیز بازگرداندن سطح قند خون به وضعیت عادی پس از انجام تمرینات ورزشی و کشیدگی ماهیچه ها و عروق کمک می کنند.

به نوشته روزنامه دیلی میل، کارشناسان تعدادی از انستیتوهای سلامت در یونان آزمایشاتی را روی ۱۵ ورزشکار طی یک دوره دو ماهه انجام دادند. ۹ نفر از این ورزشکاران پس از ورزش، آب گوجه فرنگی نوشیدند و شش نفر دیگر نیز از نوشابه های انرژی زای ورزشی استفاده کردند.

نتایج بررسی ها نشان داد در گروهی که پس از انجام تمرینات از آب گوجه فرنگی استفاده کردند پس از مصرف این نوشیدنی، تنش و فشار عضلانی سریعتر بهبود پیدا کرد و همچنین سطح قند خون آنها زودتر به حالت طبیعی بازگشت.

عسل ماده شفا بخش

عسل ماده شفا بخش 
عسل یا شهد، این هدیه شگفت انگیز طبیبعت، گرمای خورشید و رایحه و شهد گلها را یک جا در خود جمع کرده است. ترکیب پیچیده ای از 70 نوع ماده مختلف و از جمله ویتامین ها این خوراکی خوشمزه را هم تبدیل به فرآورده ای مغذی کرده است و هم از آن دارویی برای مقاصد مختلف ساخته است. برترین مزیت آن این است که پس از نگهداری در زمانهای طولانی فاسد نمی شود و خواص درمانی خود را حفظ می کند. 

بیش از هزار سال پیش دانشمند پرآوازه مشرق زمین، ابن سینا، چنین نوسته است: 
`عسل مفرح است، اشتها را بر می انگیزرد، حافظه را تقویت می کند و برحدت ذهن می افزاید.` او به عنوان مرهمی برای سرفه، فندق با عسل و به هنگام بامداد آمیزه ای از عسل و رگبرگهای گل سرخ را به صورت ناشتا توصیه کرده است. 

همچنین سالها پیش از مردمان مختلف، عسل را به عنوان درمانی برای ناخوشی های گوناگون به کار کمی برده اند. برای مثال پزشکان مصر باستان آن را بهترین مرهم برای تمام بیماریهای چشم می دانستند و التهابات پوست و جراحت ها را با قرار دادن قالبهای پهنی از عسل بر روی آنها درمان می کردند. 

در طب سنتی روسیه، عسل همواره نقشی کلیدی داشته است. دست نوشته های کهن، دستورهای متعددی را برای ساخت داروهایی با عسل و بسته به نوع بیماری، با افزودنی هایی نظیر گل قاصد، گزنه، غازایاقی، پیاز، سیر، زردک، رازیانه، تخم خردل، خشخاش و سرکه ارائه می دهند. از سده های گذشته، توصیه الی به شرح زیر درباره نحوه درمان ساده و موثر سرماخوردگی و گلو درد به ما رسیده است: 
1) پیش از رفتن به رختخواب یک فنجان شیر گرم بت یک قاشق غذا خوری عسل بنوشید. 
2) یک قاشق چایخوری عسل رقیق شده با آب لیمو (یک لیمو در هر 100 گرم عسل) یا ترب کوهی (به نسبت 1 به 1) چهار بار در روز مصرف کنید. (ترب کوهی گیاهی است با نالم علمی Coochlearia Armaracia که در ایران نمیروید. ریشه ان به طول حدود 1 متر و قطر 4-3 سانتیمتر طعمی سوزاننده و تند دارد و پس از خرد شدن بویی شبیه به یو خردل می دهد و اشک آور است.) 

در روزگار قدیم می گفتند که `عسل بهترین یاور معده است.` پزشکی نوین تایید می کند که افزایش روزانه میزان متوسطی از عسل به غذا منجر به گوارش بهتر می شود و اسید شیر معدی را تنظیم می کند. به همین دلیل است که آن را به عنوان مرهم ورم معده و زخمهای معده و دوازدهه (زخم های گوارشی سطحی)، یا به عبارت دیگر بیماریهای همراه با افزایش اسید معده بکار می برند. در صورتی که یک قاشق غذاخوری عسل در 100 گرم آب جوشیده ولرم حمل حل شود، نتایج خوبی در این زمینه بدست می آید. 

باید توجه داشت که اگر محلول عسل حدود 2 ساعت پیش از غذا مصرف شود، ترشی معده پایین می آید، در حالی که اگر اندکی پیش از غذا خورده شود، ترشی معده را می افزاید. از نظر ارزش کالری زایی، عسل می تواند با فرآورده های بسیار مغذی نظیر شکلات، کاکائو، شکر، خامه، و از جمله خامه ترش، خوشمزه می شود. 

این نکته حقیقت دارد که عسل به بیماران کمک می کند تا از بسیارزی از ناخوشی های خود رهایی یابند و به افراد سالم کمک می کند تا سلامتی خود را حفظ کنند و حتی چنان که مردم کهن عقیده داشتند، جوانی را طولانی می کند. به هر حال عسل هم مانند هر داروی دیگری در مورد برخی از بیماریها کاربرد ایمنی ندارد و حتی برای کسانی که به مرض قند دچار هستند یا مستعد به جوش در آوردن می باشند، زیان بار است و نباید بخورند. در اشخاصی که حتی مقدار اندکی از علس منجر به بروز حساسیت می شود نیز باید از درمان عسل چشم پوشی کنند.

 

در مرام ما رندان حرص مال دنیا نیست